Moduł IN-DRÄN zastępuje tradycyjną warstwę rozsączającą z tłucznia, zapewniając ok. 10 krotnie większą powierzchnię dla rozwoju błony biologicznej.
Specyficzna konstrukcja modułu IN-DRÄN przyczynia się do tego, że flora bakteryjna ma zawsze zapewniony dostęp tlenu, nawet wtedy, kiedy następuje spiętrzanie ścieków.
Zaletą IN-DRÄN jest również to, że pory gruntu w warstwie infiltracyjnej znajdującej się bezpośrednio pod modułem nie są blokowane.
Rozdział ścieków nad warstwą filtracyjną jest równomierny, co ma bardzo pozytywny wpływ na końcowy efekt oczyszczania ścieków.
W systemach z modułami IN-DRÄN niszczone są również bakterie chorobotwórcze.
Konsekwencją wymienionych powyżej właściwości modułu IN-DRÄN jest to, że wymagana powierzchnia terenu może być nawet 8-krotnie mniejsza niż w przypadku oczyszczalni tradycyjnej.
Moduł IN-DRÄN posiada wymiary: 1,2 x 0,6 x 0,2 m (dł. x szer. x wys.).
Moduły układane są w rzędzie, jeden za drugim z rurą rozsączającą umieszczoną na ich powierzchni. Moduły oraz rura przykrywane są geowłókniną, a następnie zasypywane gruntem rodzimym.
System ten nie wymaga budowy studzienki rozdzielczej, ponieważ najczęściej wykonywany jest tylko jeden ciąg rur.
W odróżnieniu od tradycyjnych rozwiązań, osadniki gnilne nie posiadają wymiennych filtrów oraz nie wymagają stosowania bioaktywatorów.
Długość systemu z modułami IN-DRÄN nie zależy od rodzaju gruntu rodzimego. Rodzaj gruntu wpływa jedynie na szerokość wymaganej powierzchni infiltracyjnej (podsypki żwirowej). Waha się ona od 0,6 m na żwirze lub piasku do około 5 m na glinie.
Koszty kompletnego tradycyjnego systemu oczyszczania ścieków wahają się znacznie w zależności od lokalnych warunków gruntowych, natomiast w przypadku zastosowania systemu IN-DRÄN wahania te są nieznaczne.
Dzięki technologii IN-DRÄN nasze systemy posiadają ponad dwukrotnie dłuższą żywotność (>20 lat) niż tradycyjne przydomowe oczyszczalnie ścieków.
DLACZEGO OCZYSZCZALNIE ŚCIEKÓW Z MODUŁAMI IN-DRÄN?
Porównanie tradycyjnej przydomowej oczyszczalni ścieków z oczyszczalnią z modułami IN-DRÄN na gruncie piaszczystym dla jednego domu (4-5 os.). System IN-DRÄN wymaga jedynie ok. 1/8 powierzchni.
Zalety przydomowych oczyszczalni ścieków z modułami IN-DRÄN:
• Na każde warunki gruntowe (glina, ił, piasek, wysoki poziom wód gruntowych)
• Bezobsługowe
• Bardzo niskie koszty eksploatacji (ok. 100 PLN/rocznie)
• Pojedynczy drenaż - od 5 do 15 mb długości
• Bardzo mała powierzchnia zabudowy
• Nie wymagają stosowania aktywatorów bakteryjnych
• Osadniki gnilne bez wymiennych filtrów
• Osadniki gnilne o bardzo wytrzymałej konstrukcji – nie wymagają fundamentu
• Nie wymagają kosztownych, okresowych przeglądów technicznych
• Bardzo dobre wyniki oczyszczania
• Najnowsza szwedzka technologia drenażowa II oraz III generacji
• Ponad dwukrotnie dłuższy okres eksploatacji niż tradycyjnych oczyszczalni
• 10 - letnia gwarancja funkcyjna na prawidłowe działanie systemu
• Posiadają certyfikaty CE
• Ponad 30.000 pracujących oczyszczalni na terenie Skandynawii oraz Polski
Instalację IN-DRÄN można wykonać praktycznie wszędzie.
Przekrój ciągu rozsączającegoNajprostsza i najpopularniejsza przydomowa oczyszczalnia ścieków to osadnik gnilny współpracujący z układem rozsączającym. Jest to rozwiązanie tanie i nie zużywające energii, proste w obsłudze i niezawodne w eksploatacji. Jednocześnie ten rodzaj oczyszczalni, prawidłowo zaprojektowany i wykonany pozwala czyścić ścieki do takiego stopnia, że można je bezpiecznie wprowadzić do gleby i wód powierzchniowych.
Gromadzi wszystkie ścieki z gospodarstwa domowego. Osadnik o odpowiedniej pojemności usytuowany jest w pobliżu domu. Ma on na celu umożliwienie wstępnego oczyszczania ścieków, poprzedzającego doczyszczenie i wchłonięcie ich przez grunt w wyniku rozsączania podziemnego.
W osadniku gnilnym ścieki zostają rozdzielone na drodze sedymentacji (osadzania) oraz flotacji (wypływania) na kożuch, osad oraz ciecz podczyszczoną "szarą wodę", która jest odprowadzana do dalszego procesu oczyszczania w gruncie. Fermentacja spowodowana w osadniku przez bakterie beztlenowe powoduje w efekcie oczyszczanie ścieków już w około 65%.
Najczęściej stosowaną technologią drugiej fazy oczyszczania jest układ rozsączający spełniający wymogi ochrony środowiska. Jest to jedna z technologii odprowadzająca ścieki do gruntu. System ten w małym stopniu ogranicza użytkowanie terenu, na którym jest zlokalizowany. Ścieki z osadnika gnilnego przechodzą do perforowanych rur ułożonych w obsypce z kruszywa.
Proces w glebie realizowany jest przy pomocy mikroorganizmów rozwijających się na uziarnieniu obsypki i żywiące się zanieczyszczeniami zawartymi w rozsączanych ściekach i tlenem z powietrza.
Najaktywniejsza jest powierzchniowa warstwa gleby, zatem warto efektywnie wykorzystać jej zdolności samooczyszczające. Mechanizm oczyszczania ścieków w glebie jest złożony. Gleba działa jak filtr, zatrzymuje te zawiesiny, których wielkość przekracza rozmiar porów glebowych. W glebie substancje mineralne i organiczne przekształcają się w związki mineralno-organiczne, rozpuszczalne w wodzie. Niebezpieczne bakterie są zatrzymane i niszczone.
Podziemne rozsączanie ścieków w naturalny sposób częściowo zamula powierzchnię filtrującą. Osad powstaje z substancji zawartych w cieczy wychodzącej z osadnika, bakterii oczyszczających, odżywiających się substancją organiczną w cieczy i strącania się tlenków żelaza i magnezu, które nadają osadowi czarny kolor. Zmiany te są zjawiskiem normalnym i nieuniknionym, nie wpływają ujemnie na jakość rozsączania. Po pewnym czasie, dzięki aktywności biologicznej gleby, ustala się równowaga.
